شناسایی دروغگویی : ( Identification of lying through Body Language )
حرکت هایی که در این بخش به آنها اشاره می شود می تواند نشانگر بی صداقتی و فریبکاری افراد باشد. حتی کسانی که خیلی خوب آنها را می شناسید نیز می توانند به شما دروغ بگویند. مراقب باشید تا توجه زیادی به زبان بدن شما را از موضوع بحث و مکالمه خارج ننماید.
n خنده اجباری: یک لبخند واقعی به سمت بالا امتداد یافته و سبب چین خوردن چشم ها می گردد در حالی که لبخند تصنعی بیشتر شباهت به دهان کجی دارد و نشانه بی صداقتی و دروغگویی است.
n لمس کردن صورت: کشیدن گوش و مالیدن چشم علامت پنهان کاری است. به شما می گویید من قادر به نگاه کردن به شما نیستم. همچنین مالیدن بینی دلالت بر دروغگویی دارد.
n مالیدن چانه: حرکت انگشت اشاره روی چانه بیانگر دروغ، شک و تردید است.
n ضربه زدن ریتمی با انگشتان: این عمل تلاش برای ترک صحنه و گریختن می باشد. از حرکات مشابه ضربات پا به زمین و بازی با جواهر الات
n خاراندن گردن: توسط انگشت اشاره درست زیر گوش
n کشیدن یقه لباس: هنگامی که فردی دروغ می گوید درجه حرارت بدن فرد اندکی افزایش می یابد. دست بطور خودکار بالا می آید تا با شل کردن یقه به هوا اجازه دهد تا داخل لباس گردد.
n خارش بدن: به گفته روانشناسان دروغگو معمولا خودش را 5 مرتبه بطور پیاپی می خاراند.
n حرکات بدن: شانه بالا انداختن
n پوشاندن دهان: گرفتن انگشتان جلوی دهان؛ مفهوم« نباید چنین حرفی را می زدم» این حرکت از ادامه یافتن حرفی که نباید زد جلوگیری می کند.
n دست ها در جیب: فرو کردن دست به داخل ژاکت، پیراهن، بلوز و یا به داخل جیب های شلوار
n دستان مشت شده: مشت کردن دست نیز نشانگر آن است که فرد چیزی را پنهان می کند. در حالی که یک کف دست باز نشانگر رفتار رک و بی تزویر است.
n پاهای بیقرار: هنگامی که پا شروع به ضربه کوبیدن های کوتاه و تاب خوردن می کند، احتمالا دروغی در میان است
n تغییر صدا و لحن: در زمان شکلگیری دروغ تن صدا بالاتر می رود، گوش دهید و ببینید آیا لحن صدا متشنج و با مکث های طولانی مدت جهت یافتن پاسخ، حرف زدن های خیلی سریع و بیش از حد لزوم
n صورت بی احساس: هرگاه چهره کاملا بی احساس بود بیانگر ممانعت از بیان حقیقت است. دروغگویان در پنهان کردن تجلیات احساسی مهارت دارند. از یک شیاد حرفه ای گرفته تا یک همسر فریبکار«چهره خشک و بی روح»
تحقیق از احسان رحیمی